Raziel Nisroc - Maisiyah

Bir nefes daha sokulsun içine ben gibi
Nedeni yok yaşam ki melodisel bir tablo
Bilinmez hangi acını geride bırakacaksın
Çok değer verirken
Maskelerde farklı ruhlar tadılacak
Şafak sökerken
Kaç kadeh bu dramı afrodizyak sen kokan
Sarhoş anılarında dipnotuysa
Öykünün acıyla sarılan cigaralarda gizli
Bıraksın kendini zamana
İnsanız doğup ölen bedende tek hata
Ömür denen bu düş savaş yaşamda bitmez
Dönüş kısır sönüş kolay
Ölümse son duanda hâkim olsun ellerin
Ki beni de çeksin kendine
Umut doluydu kumbaram kırık o düşlere
Büyürken acıyla harman tanrısal yaşam
Kalıtsal doğan yaram azar bu dünya sanal
Asıl olan nedir ki kalanı ızdırap harabesi İçinde süre gelen hayatın kendisi

Gelişti tüm bu dünya gözbebeklerimde
Ufku arama yolunu gösterir sana tüm fısıltılar
Akıntılarda insan sürüsü sokaklarında çöpte ölüsü
Asanın ruhları geceleyin askılıklara
Sabahsa güneşi gör adımlarında kör bir gün
Senaryo aynı balkonumdan gördüğüm tüm bu manzara
Aklımın içinde fırçamın gizinde darbeler tuvallere
Renklerin semada tozpembe
Aldığım nefes parayla eş değer mi ?
Sizin ki mutluluk mu pardon yüzünüz hiç güler mi?
Bilinir acının rengi saklıdır karanlık armonimde
Hüznün ruha muhtaç yaşamı gör hiciv dilimde kördüğüm
Her satır kanatır kavramı küçücük oyunların
Dostluk arası reklâm her kuşak bir mevzi
Kuşanan kalıplarında takibi harbin ortasında
Savrulan bu bedene emanetim melankoli