Raziel Nisroc - Yüzümdeki Kuyu

Raziel (VERSE):

Yarına sunduğum bu ben elinde mermilerle
Yanına aldığı küçük resimde saklı her şeyi
Sefil o askerler işgalinde duyguların
Duyulan yegane çığlığın adıysa 'RazielTelafisiz hatada ölümün kan kokusu, Zihnimin labirentlerinde hasta ruhlar korosu
Gözüne perde inmiş yorgun sevgi mağdurları Peki; Çizdiğim kaç yüz var -Karakalem bu melodilerle
Zikri değişir alemin, Razi alemin içinde ters akıntı
Madem madenim değerli düşlerim, düşünce düş'ten bekledim nedensiz
Yardım edenim olacak mıydı? –Burada senle benken
Çaldı anı Tanrı dondu herkes
Donuk bir drama döndü buğusu kadehin, mevsim öldü
Çıplak ayak ezdiğim çocukluk harb'i mazideyken
Sustum şimdi beynim paranoyak temelden

Nakarat: (2x)

Büyücü büyüdü bak taş duvarlar ardı tek kapıydı gözleri
Sözüm közüydü yüreği
sınırlarında psikoz dilinde nevruzun meşalesi
Yüzümde bir kuyuydu hapsolan sonbahar serinliği
Raziel (VERSE):

Derin bir uykudaydı dünya, huzur sokaklarında
Cehennemin bu muydu? Ghettolar diyarlarımsa
Yollarımı koştum farka vardınız mı?
Gözlerimde kandı –kanla adımı yazdım Underground'a
Gördüğüm bir kördüğümse ördüğüm bin armoniydi
Gömdüğüm hazin çocukluğumda söndü mumlarım
Kanarlarımda eridi yarattığın paslı zırhların
Derin bir iç çekiş, sonra ; delirme safhalarım
Dönerdi mevsim her zaman güz oldu çifte renkte
Tek nefes, mihrabımı karanlık bastı
Aynalara döndüm yalnızlığım tenimi sıyırdı
Döküldü herkes sökük ilişkiler kışıydı
Yüzümdeki kuyuya terkedilmiş bebekler, kelepçelenmiş hasta sevgiler doluydu
Kalbimin bu ikliminde sancı dolu bir dipnotuydu
yas doluydu, bir çocuktu ismi kondu; Raziel

Nakarat: (2x)