Verse 1:
Başın belaya girdiğinde
Dua edersin bir gün daha kayıp gittiğinde ellerinden
Aklına gelir güldüğünde
Sen bur'da olm'ucaksın bu dertlerin bittiğinde
Bun'u bil, kafam kadar iyiyim
Geleceğim gibi zifir, çok geç gitmeliyim
Henüz başlamadan bitir umutlarını
Yaşattıkça bil ki uzatırsın yolları
Sıva kollarını yap
Buna bir sigara yak
Ürkme istediğini yap
İstediğince dağıt
Dokunduğuna iz bırak
Ama bil sonuçları var
Senin gibi onlarda
İz bırakırlar
Çözersen tabi, cevap bulursan tabi
Cevap bulursun belki,
Cevap ararsan tabi
Ya, ya, ya ya!
Verse 2:
Bun'u bil yolun hep taş
Çocuk uyan sonun enkaz
Kara gece sanma turkuaz
Hara güre kanıp tutma yas
Nefret genzimde tat
Bir adam bağırır gece imdat diye
Elinden ağız or'dan ciğere tahliye
Niye?
Nakarat x2:
Çocukluğun yenik düştü, çok oldu büyüyeli
Uyan, uyan, uyan, uyan
Somurttuğun günler geçti, kalmadı kimse ağladığını
Duyan, duyan, duyan, duyan