Retro İnferno - Kutsal

Kaçma soğuktan, bırak rüzgar yüzüne değsin.
Zaten var olduğunu hissettirmeye başka kimin gücü yeter ki ?
Bilmez miyim, bu karanlığa neyin zorladığını.
İntihar mektubu yazacak dahi kimsen olmadığını.

Güneş doğunca perdelerini örtmeyi
Hep görmeyi beklediğinden hiç beklemediğini görmeyi
İlk önce ağıtlar yakıp zamanla sağırlaşmayı
İçerden çıkacağın gün bile yavaşça hazırlanmayı.

Değişmek, bunu yaparsın da kinin kurumaz artık
Çünkü donarken öğrendiğini ısınsan da unutamazsın.
Bu böyle, bocalasan da kararsızca,
Hayatı yaşamaya layık bulmayanlar mutlu olur savaştıkça.

Rolünü üstlen, başkalaşman başlasın,
bu kanserle yaşanmaz, daha kaç kez anlaman lazım ?
Dünya orospu, huzur zor ve gurur yok durulduğunda
Kimse sevmeyecek seni, nefretini unuttuğunda.


'' Gerçeği mi istersin, yoksa bir çift güzel söz mü ? 'diye sormak için çok geç.
Depresyonda yüzen ömrün buruk yüzüne sıçrasın.
Ne kadar kolay değil mi öldü sandığın hislerin birden suyun yüzüne çıkması ?

Tek sorumlu sen değilsin mazin suspus
Şair ruhluydun zahir fakat kalbin durdu.
Bir cesaret yüzleş ancak fazla deşme hasta zihnin, sen,
baştan bilmelisin ki bu ameliyat asla bitmeyecek.

Biteviye, mutlu edebilen bir şey var ki, mucizevi
bir şarkı öyle ateşler ki kıskandırır Lucifer'i.
İyi bir güzide his'le gir bu transa, sarıl müziğe bil ki
o asla enerjisi bitmez bir yaşam destek ünitesi.

Tabi ki yalnız değilsin, onlarla tanışmasanda
her fiziği düzgün ucubenin damarlarında yıllanan
garez de ortak dürtü de, ''kalbe saldıran
Dünya'yı karşına al, arkandalar o asil maceracılar'' diyen.