Revan - Anılar

Özledim diyememek arkandan ve açılan her telefonların havadan sudan kapanışı
Her seferde beni benden alan bakışın sevgi işte bu bilme boşver ibadet gibi saklısı makulmuş
Önüme sunduğun acı şimdi yol olmuş hayallerimse şimdi içtiğim sigara gibi duman olmuş

Geçirdiğimiz onca zaman şimdi geri getir bakiyim
ne aşkım ne gururum şimdi önünde eğilir
kusura bakma be aşkım şimdi ben sen değilim
çözümlenemez düğümler attım ömre ölüm değil
ölde ölüm gelir desemde yalan sevgilim.
Yaktığım her sigara gibi şimdi seni bitirdim
Gözlerime perde indiren dumanla zehirledim seni
Hiç unutma olurmu mazideki eski beni
kaçınız benimle yanar şimdi söyle
öyle bıkmışımki kalanlarsa hepsi öyle
dolan ömür değil bardakta şuan
biraz kan biraz nefret işte hepsi bu kadar
varla yok arası hayatım tutmak zor
hayalimi bağladığım uçurtmam gökyüzünde
ipleri boynumda kaçmak istese de bu son
on aydır ruhum ruh hastası doktorum ol