Rope - Hala Aynı Bankta

Lan hayatımda ilk defa biri bana böyle bakıyo dedim be..
Hayatımda ilk defa biri beni, ben olduğum için seviyo dedim!
Nasıl yaparsın lan bunu?

Nefretten mi bahsedeyim bugün sana haketmediğin sevgimden mi?
Sorun içi boş şişelerde mi yoksa benim tek resimle devrilmem mi?
İstediğini giy, istediğinle dolaş artık sana karışan biri yok
Suskunluğumuz düşkünlük değil ağzımız var ama artık dili yok

Ben çok sigara içiyorum hala çıkamıyorum o dik yamaçlarından
Nefret ediyorum suratından, makyajından hatta saçlarından
Nefret ediyorum senden, abinin iz bıraktığı o kaşlarından
Hayallerimden dönmek için çok geç tanrım daha kaç canım var?

Sana son kez sarılıdığım gün dinlettiğim şarkıyı hatırlar mısın?
Kelepçelendim ulan sana dur bekle biraz… (Sallanıyoruz bak fena mı)
Bunu yanımda dinlerken ağlayan o gözlerin artık gülüyorlar
Gelecekten bir beklentim yok bize yakışmazdı dünü yormak

Sevdiğim tek bir kadın var oda gözlerimde oynuyor bir kansızı
Bunca zaman kötülük göstermişler bu yüzden mi vicdansızım
Keşke her şeyi hiç yaşanamamış gibi sayabilseydim bir an sızıp
Kalabalık bi şehrin içindeyim etrafım dolu ama çok yalnızım

Artık seninle kurtuluşta yan yana gelipte hiç gülmicez mi
Ellerimden tutmuş olsaydın eğer bir kez daha düşmeyecektim
Hala zamanımız varken hayatta benim için son olman gerek
Özlemek bi eylem değil anla! özlemek yok olmak demek
Bazen geçiyorum evinin önünden zor geliyor ayrı kalmak
Hiç gelmeyecek birini bekliyorum, gözlerim hala aynı bankta
Yürüdüğümüz yollardan hiç gitmedim değişmez bu istikametim
Hayatımın içinde bi b.kluk var canlandırıyor pis bi laneti

Beni yazmaya mecbur bırakan duyduğum bir çığlığın ezgisiydi
Ben gerçekten kötü biri değilim 17'inci yaşın etkisiydi
Sen özgürlüğe hasret bir kuş.. ben kafesin bekçisiydim
Yarı yolda kalmış insanların hatta Mayısların tepkisiydim

Artık bir yol bulabilirim ben korkmuyorum bu karanlıktan
Hala aynı banktayım gel çek çıkar ittiğin şu bataklıktan
Bir gün sende yan benim gibi o zaman daha iyi anlarsın
İşte o gün çok geç kalacaksın dört duvara bakıp ağlarsın

Sokaklarından korkmuyorum gece 4:30'da bile voltalarım var
Sevgi yerine nefret çekiyorum artık dünyanızın oltalarından
Benim için büyük bi virajdın sen Ankaradan bile kaçmak gibisin
Elimde bir canım kaldı utanmasan onu bile alcak gibisin

Biz birlikteyken yaşamayı başaramadık gel bide ölmeyi deneriz
Belki de gökyüzünden insanları mutluymuş gibi görmeyi deneriz
Kafama tutulmuş bi namlu olsada özlediğimi sana söyleyemem ben
Karşıma sen çıkmayacaksan artık o yolları gözleyemem ben

Kurtuluş Parkından sevgilerle..