Devamı var yolların zaten bitmek bilmedi
Ben hep aynı insanım yalnızca şehir değişti
Söz vermiştim dönmek için, dönmek nasip olmasın dedim
Aklımda kaldı eski evim içinde delirdiğim
Fazla değil iki oda bir salon hanesi
Odamda duvarlarda gazeteden gelen bir ceza posteri
Üç senelik bilgisayar bir çekyat bir dolap yeterli
Pencereyi açınca yoldan araba sesleri
Yaşım on beş olsa dahi sağlıklıyım o zaman
Ruhen artı bedenen sağlam tanımı uyar sanırım ozan'a
Sigara kovalamakta yoktu tertemizdi ciğerler
Bak şimdi son dörtlük için dördüncü dalımı yakcam
Er geç taşınıcaktım biliyodum zamanın tadını çıkardım
Paramda vardı mümkünse geriye saralım adamım
Çok değil bi beş sene aman mümkün değil deme
Tek avuntum bu çünkü ışınla beni ve götür eve
Dönmek isteğindeyim bu his benim dedim
İcat et şu zaman makinesini de geriye dönelim isterim
Kimse bilmesin sakın üstümde beyaz gömleğim
Mavi kravatımla aynıyım ben hiç değişmedim
Nerde fatih bakıyorum yok hiç bi yerde
Okul penceresinden görünen villalarda yok artık yerinde
Gelmiyor bu buruna tezek kokusu falan
Bir adet dergi ve bir adet tişört var elimde kalan
Uğrayınca kimse tanımaz artık
Gelsin ned ve sabah ezanı okunuyorken okul yolunu tutalım
Hep kafamda kurarım ancak sen hiç delirmemiş say beni
Telefonumda takvimim şu an ki tarihten geri
Olmadı çocuklar bu sefer neşeli değilim
Ne olursa olsun artık ozan güldüremez sizleri
Kusura bakmayın hala var bir senenin izleri
Yanlışlar yaptım ancak iyi biri hatırlayın beni
Otuz sekiz tane öpücük geriye sarılsın
Ben yaşamadım bu hayat topyekün deneme sayılsın
Kafam güzel değil fakat ayılmadım selamlar vuslatın göbeğinden
Kafamda çalan orkestra hiç susmasın