Sagopa Kajmer - Mevsimler Gibisin

# Verse I

Sen ne biçim bir mevsimsin, ısınmam imkansız

Donmamak neyime, titrememek çok zor

Rüzgarların buzdan serin, tadı eksik meyvenin

Ne senle aşka dalmak kolay ne senle hayallere

Kursağımda düğümlenir laflar sana içimi açmak istedikçe

Sen ne kadar anlarsın ben anlatmak istesem de

Tedirginlik var üzerime yakalar kaçmaya yeltendikçe

Tenim giderek aşınır mendillerim eskidikçe

Günlerden zindanlar biriktirdim, hatırladıkça seni içlerinde hapis yatıyorum

Hepsinin içi ayrı zulüm

İşte böyle geldik buraya dek. Sen bir gamsız bense deli bir gözüpek

Tam yığılmak üzereyken bekledim ya senden destek

Şimdi düştüm ve kafamı vurdum düzgünce düşünemiyorum pek

Bütün bunlara ek, benim aşkım saf ve sek

Sade ben varım ve sen de sade benle bir tek

Ya sende hep ben miyim tek? Keşke bir tek ben olsaydım sende tek

Ama biliyorum uzaklaşıyor kalbindeki benden zerreler tek tek

Sensin benim en zor savaşlarımda çelik yelek

Bu güçsüzlüzlüğe güç yetirmek inan beni aşan bir şey

Yaptıklarını bilip hala senden caymamak garip bir şey

Bana dokunma, yanımı senle doldurma

İsteksizce bir teklikle kalmalıyım yalnızca

# Nakarat

Mevsimler gibisin değişirsin

Ya beni üşütürsün ya yakarsın

Kendimden hergün parça koparıyorum

Ama sen bunu nerden bileceksin yavrum

Mevsimler gibisin değişirsin

Ya beni üşütürsün ya yakarsın

Kendimden hergün parça koparıyorum

Ama sen bunu nerden bileceksin yavrum

# Verse II
Ucunu tutamadığım bir ilmek gibi çözülüyor buzum

Eridikçe içime batıyorum yüzme bilmiyorum

Yarim içime su septi su çok soğuk üşüyorum

Ben kolundan ayrı kalmış bir elim hareket etmiyorum

Sevdam çık kurtsun nereye saklandıysan toz bulutsun

Defalarca çaldı kapını kalbim ortalarda yoksun

Hayallerim suya düştü hayallerimi su boğdu

Hayallerim su oldu ya kızıp dururum kendime

Artık yıllarca kendimden alamam hıncımı

Mahalle kadınlarını çağırıp yoldururum saçımı

Burkulmuş yüreğimden sızar ılık ılık gözyaşım

Ne kadar aynı kalsam da yüzüm farklı aynalarda

Beni affet üzüntüm bunca yıldır seni ona üzdürdüm

(Omuzuma yaslan Esen seni çok seviyor seviyor seviyor)

Çok üzgünüm ama beni daha fazla kırmana izin veremem

Duygularımı tekmeleyişini daha çok izleyemem

Ne hep yaz şu sevdamız ne de hiç durmadan kış

Söylediğim her şeyi unut beni unutma hiç

Ah karanfilim ne burnumdan gider ne de ellerimden çıkar kokun

Ah işitmek istiyorsan eğer gel şu elime bir dokun

Beni bir silersin bir yazarsın bir öldürür bin kaçarsın

# Nakarat



Mevsimler gibisin değişirsin

Ya beni üşütürsün ya yakarsın

Kendimden hergün parça koparıyorum

Ama sen bunu nerden bileceksin yavrum



Mevsimler gibisin değişirsin

Ya beni üşütürsün ya yakarsın

Kendimden hergün parça koparıyorum

Ama sen bunu nerden bileceksin yavrum