Şairan - Hayat Yolcusu

Unutmak yok yasamda, bu kalbimde hasar var,
Elimde sönen umutlar yine birikti masamda,
Haddi aşanda var kalbe ağır gelip taşanda,
Umut kalmadı artık bi beklentim yok yaşamdan.


Kul hakkıyla yaşarlar, sanarsınki yaşam var,
Sonu acıyla bitti aşkı yerden yere vuranlar,
İnan sabrım kalmadı, bir kez daha uyarmam,
İstediğin kadar bağır senide bir duyan var.


Yürüyorum dikenli yol, umutlar tükenmiyor,
Sana koşan hislerin şimdi hayata direnci yok,
Mutluluğa giden bi son, bilmiyorum biter mi yol ?
Kaçıncı terk edişin bak bu kalbim yeter diyor.


Yazıyorum elimde kağıt, sensizlik var özünde,
Ne kadar inanmasanda yalan yoktu sözümde,
Ağlıyor bu hüzünler ve sen diyorsunki üzülme,
Değiştim desende sonuç hep aynıydı gözümde.


Ben bir hayat yolcusu, karışma dur yorgunum,
Kader değil gördüklerim hayatın bir bozgunu, Kim yazdıysa boz bunu, söyle sence son bu mu ?
Bu canı yerlere attın ya belki birgün son bulur.


Bitmedi, iyi dinle,bu ne ki daha anlatacaklarım var.
İnan yaşadıkların güzel değil anlatacaklarımdan
Dinleee.



Anlamadan yargıla, hâlâ bedenimde sargılar,
Günden güne eriyorum ve yüreğimde sancı var,
Güven desen kalmamış, hayır yok yabancıdan,
Gelir diye bekledim ben durmadan gücendi yâr.


Böyle yazmak istemezdim, yakışmaz doğrusu,
Fakat elden ne gelir tek anladığın doğru bu,
Adını koydum merak etme "aşkların sonuncusu"
İstikamet ecele doğru ben bir hayat yolcusu.


Daha çok yazardımda değmezsin anladım,
Şimdi istediğine git bu kalpte yer kalmadı,
Değer verdim olmadı, bu şair kaç kez ağladı,
Hayata küsen umutlar yine gurura bel bağladı