Şairan - Unutma

Yaşamak bir umuttur, bu kalbe adını unuttur
Benim bahtım buydu evet benliğime huduttur
Dokunmadan sevmek zor kalbi böyle avut dur
Gözlerinden akan yaşını ateşlerde kuruttur


Çocukluğumla kalsaydım büyümeseydim keşke
Hayatı oyun sanıp öylece oynasaydım bende
Tanımasaydım sokakları ve karanlık geceleride
Hüznü kederi bilmeden sayıp dursaydım yerimde


Kayboldum bir meçhulde hayat farklı gelir yine
Hiç olmadığını farzederim unut derim kalbime
Zorda değil unutturur seni bana birkaç hece
Sorarlarsa gitti derim nasılsa bittin gözümde


Yanmayın bir aşk için ve kanmayın yalancıya
Elbet gün gelir çekip gider yârin eli yabancıya
Kalmaz âhı kimsenin çünkü yalan bu dünya
Hiç geri dönmek isteyip yalvardınmı yaradana

Bugün belki döner dedim seni öylece düşleyip
Beni şimdi hayata bağla gel yeniden sev deyip
Yok yazılmışım bugünde bu kalbe geç gelip
Ve hayata döndüm yokluğunda ölümü yenip


Yakardı hasretin söyle bıkar mı bu yüreğim
Yeterki iste bu kalbi sana ellerimle vereyim
Eğerki beni gördüğünde kırmızıysa gözlerim
Hayallerine sığınmışım bu da demekki özledim


Sanırsam oldu istediğin adına yazdım şarkılar
Evet senin yüzündendi beni hep şair sandılar
Yine içimi sızlatır sesin kulaklarımda yankılar
Gittiğin günden beri hiç bitmedi o derin sancılar


Yanarım hasretinle bilki sana emanet canım
Tutuşturur bu kalbimi ölüme doğru her adım
Söyle ayrılık mıydı sence bu aşka tek tanım
Tarifi yoktu bunun bak kayboldu duygularım