Bilmeden bilerek kalbini kırsam
Yolunu bulurum giderim ona
Bir çiçek götürüp hatrını sorsam
Bahçede gül olur biterim ona
Arada sırada küser darılır
Elimi uzatsam beden sarılır
Gönül gözü ile dosta varılır
Arkasından koşup yeterim ona
Aşık Sancak der ki doğruyu buldum
Kimlere esirdim kimlere kuldum
Baktım herşey boşmuş bülbülü oldum
Cananı gül ettim öterim ona