Sancak - Günlerim Hayret

Bir mezarlık farzet başka yer yok eski mabet
Tut elimden yeni sarayımın kapıları biraz unut kendini kaybet
İçeri gir ve ağla hüzünlerin olsun gülüşlerine değer
Belki yarın doğarım beni unuttu günlerim hayret

Sakinim hiç olmadığım kadar sakinim
İstersen çek vur beni merak etme şahidim
Bir katilin elindeki silahtır hakimi
Ben bıçakla umut öldürürken hep bir katilim

Suskunsun hiç olmadığın kadar böyle
Sanmam düğümlenmez aklımdaki sözler
Ağlamak kod adın eski mutluluğunu gizle
Kaybolunca mutluyum ben sen kendini üzme

Mutlusun benim gözümde sende mutlusun
Sanki damla çok sikinde kocaman okyanusun
Mücadele sıkarsa belki dinlenirsin
Ben bir okyanusum farz et sen küçük bir denizsin

Yalnızsın bu dakikadan sonra kendin
Kendi kendine konuşmak istemezsin bilirim
Ben konuşmam konuşmam asla deli değilim
Yıllarımı geçirebilirim aynı anda sakin

Bir mezarlık farzet başka yer yok eski mabet
Tut elimden yeni sarayımın kapıları biraz unut kendini kaybet İçeri gir ve ağla hüzünlerin olsun gülüşlerine değer
Belki yarın doğarım beni unuttu günlerim hayret

Kalbime dur dedim ve farz et ki elimde bu
Sadece sevdiğim biri değilsin belki terimde pul
Ara ve derinde bul
Kilidi açmak uğraştırabilir sonunda açabilirsin yerinde dur

Yerinde olsam hep bir kaçma çabası gösterirdim
Evet bende benden sıkıldım biraz değiştim
İnat değil mi delice isteyip de yolu değiştim
Biran bakarken suretine umutla seviştim

Defterine göz atıp da bıraktığın oldu yaşlı
Umutsuzluktan çıkıp yerine koyduk taşları
Bizim masalımız biterken başladı ve saçları
Bir surete bakıp da yazabilirim bir kaç satır

Arkana giderken bakmaların mı çok büyük bir şey
Bakışlarına inanmadıklarım bu kötü bir şey
Ve şuan eminim her şeyden hem de her şeyden
Benim cadımsın bilmek güzel eminim her şeyden

Bir mezarlık farz et başka yer yok eski mabet
Tut elimden yeni sarayımın kapıları biraz unut kendini kaybet
İçeri gir ve ağla hüzünlerin olsun gülüşlerine değer
Belki yarın doğarım beni unuttu günlerim hayret