Farzet beni yokmuşum gibi
Tıpkı bir serseri misali
Avucumda geçmişin hasreti
Bulamıyorum bendeki beni
Kabre girmiş geleceğim hayallerim uzakta
Bir ben kalmışım gibiyim anlam veremediğim hayatta
Rafta artık umutlar, katla gitsin çöpe kağıtlar
Hatıralar menzilinde acıyla yoğrulur vuslatlar
Bu aralar kendimi kendime düşman ettim, bilmiyorum ki
Hangi tenha köşede ne tür bir acıyla sevişmekteyim
Gündüzüm gecemle kanlı, hislerim hep tek taraflı
Bağışlasın Rabbim girdiğim günahları
Yapmamalıyım dediklerimin pişmanlığı içimde
Keşkeler volta atar ısırdığım dilimde
Hastayım yatakta refakatçim olmadı hiç kimse
Hiç bir şey verme çıkarcı dostum hep iste
Yağmurlar bile bana düşman yağmaz üstüme
Dışarda sempatik adam ağlar evinde
Tenimde bir burukluk var nedense
Fani bedenim olsun artık cenaze
Farzet beni yokmuşum gibi
Tıpkı bir serseri misali
Avucumda geçmişin hasreti
Bulamıyorum bendeki beni