Bölüm 1 (Sokrat ST):
Sonunda uyandım; yaşım yirmi altı.
Günaydın, çocukluğum bitti artık.
Hayatını kazan.
Değiştirdi düzen;
Olmamışken amına koyduğumun hayatını çözen.
Önce okul oku; on altı yıl masal.
Belki inanırdım asıl gerçeği duymasam.
'Hayatım boyunca, bir terazinin çalışma prensibi
Hiçbir sikime yaramayacak mühendis olmazsam.”
Çalış sonra;
Modern kölelerden olma.
Başar başarabilirsen;
Körler göremezler onlar.
Öyle bırakamazsın şimdi;
Örnek gösteremem bundan.
'Anla artık aptal,
Ölsem dönemem bu yoldan.”
Sıkıldım her cümlemi açıklamaktan.
'Altmışımda rahat etmek için gençliğimi harcamaktan.”
Bazen düşünüyorum da cahil mi kalsaydım?
Farkında olmaktansa aptal mı ölseydim?
Nakarat:
Yağmurda yürüyoruz, al.
Yalnız yaşamanın anlamı yok.
(Hiçbir anlamı yok)
Bir yerlere varmalı yol
Bölüm 2 (Şanışer):
Keyif veren tek şey yazmak.
Selam olsun hasma;
Yürüyorum Beyoğlu'nda yasla.
Kulüplerde dans var; sevmiyorum fazla;
Gerçi sevsem de beceremezdim asla.
Aynı kıyafetle dolu tonla mağaza;
Aynı kumaş, aynı kalitede ama farklı tarzda.
Çünkü herkes hasta.
'Dünyada her şeyin cılkı çıktı diye
Bilimciler yaşam arıyor Mars'ta.”
Kadınlar huzur arar;
Erkekler arar kız.
Erkek birine muhtaç;
Kadınsa kararsız.
İnce bir entari, güzelliğine şaşarsın.
Paran yoksa izler, paran varsa yaşarsın.
Gidemiyorum, yol kapalı.
Tütüne yatırmışım cebimdeki son paramı.
Neden hep zor tarafı?
'Neden param yok?”
Sanırım
İnsan neden, nasıl fazla sormamalı.
Nakarat:
Yağmurda yürüyoruz, al.
Yalnız yaşamanın anlamı yok.
(Hiçbir anlamı yok)
Bir yerlere varmalı yol