Nakarat:
Dert her yanımı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar yanar, da ömrüme yanamam
Gel!
Gelme..
Verse 1:
Akrep döner
Hızla ölür saatler
Kaybımı yarama katarım
Yıkanır nehirde kalbim
Israr ile yalana batarım
Vaktim az. kadırma beni
Önüme yamama baharınÜzgünüm, cennetim yok benim
Ölüme varana kadarım
Her gece döküp yüzümü
Saatlerce tavana bakarım
Artık dönmeli devran;
Şeytan kazanamamalı
Kaderin hazana varanı bende;
Yine de yazamam haramı
Üç kuruş kazanmak için
Kelimelerle bozamam aramı
Okuyup bulamadığım huzuru
Bu gece yazarak aradım
Sistem TV ile zehirler;
İster uyuş, kapama kanalı
Uyan, yaşama masalı
Bileğinde prangalar
Dünyanın düzeni böyle;
Fakir çalışır, kral çalar.
Batıyor gibi en derine
Değiyor gibi ellerime
Yanıyor gibi cümle alem
Düşerim ellerine
Nakarat:
Dert her yanımı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar yanar, da ömrüme yanamam
Gel! Karanlıkta kalamam dünya
Gel! Yalanlarına kanamam dünya
Verse 2:
Güne konuşurum her yazdığımda;
Güzaf ederim gölgelerden
Başım ağrıyor; üç gece boyu yazmışım.
Ah! Sıkılmışım tövbelerden
Yüreğin iksiri pis, biz gibi bin cenneti
Yutar afet-i kör bedenler
Beni bir masaya koyup
Ömrümü üç kuruşa satın alamaz götverenler
Gel,
Gece lanet sistem uyandığınızı görmeden gel
Şehri düzeltemez gece kondu
Mahallelerine dikilen gökdelenler
Susman ölmeden ben
Bilirim yar, yaz bilirim çöl de benden
Gerçek her zaman farklıdır çünkü
Haber bülteninde söylenenden
Yara bere bana hatıra, yalancı yargınızdan
Kalem beri doğru kelam edince yer kayacaktır altınızdan
Ne zaman barış eli uzatsam öldüm
Bir barış şarkımız var
Bir gün çalıcaz kör felekten
On yıldır susturamadınız;
Bıkmıyorum söylemekten
Nakarat:
Dert her yanımı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar yanar, da ömrüme yanamam
Gel! Karanlıkta kalamam dünya
Gel! Yalanlarına kanamam dünya
Dert her yanımı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar yanar, da ömrüme yanamam
Gel!
Gelme..