Sehabe - Sonsuzlukta

Cesaret değil belki korkuda sayılmaz
Benimkisi uykuda bayılmak
Şimdi gökyüzümün kahverengi rengi
Oysa belki hatırlarsın böyle vasiyet etmemiştim

Sorun yok ki dökül
Büyüyen bebekleri öpün
Ve artık anlatamaz dörtlük
Bir çığlık kulağımda sonsuza reverblü

Hey, lütfen korkma
Sepetim gökyüzünden yıldızları toplar
Işıkta mıyım; değil miyim düşünmek yersiz
Üşüdüysen güneşleri üstüne giyersin

İstemem ki üzül
Art niyetle bakarsak her yerimiz kusur
Belki buydu kusur
Dört yıldır uykusuzum

Nakarat:

Sonsuzlukta bir gece sabah olurum
Ama düşersem zaman yorulur
Patilerim üzerinde samanyolunun

Benim yerime yaşa
Gökyüzünü seyret denizlere taş at
Özgür olmayan anlayamaz anlattıklarımı
Kelepçeye aşık olmuşken parmaklıklarınız
Sen kiracısın dünya ev sahibin
Ama korkma kötülükten de hepsi aynı değil

Gerekirse göğsü siper et
Sevenin sevdiğiyle öpüşmesi gerek
Söylesene hırs var mı daha?
Yağmuru sevemezsin ıslanmadan

İstemsiz ağrıyor başım
Avuçlarını birleştir okyanusu taşı
Akıp giderken zaman harbi su gibiydi
Kendi dünyamın uydusu gibiydim

Lütfen korkma
Sepetim gökyüzünden yıldızları toplar
Artık düşünmek yersiz
Üşüdüysen güneşleri üstüne giyersin

Nakarat:

Sonsuzlukta bir gece sabah olurum
Ama düşersem zaman yorulur
Patilerim üzerinde samanyolunun

Benim yerime yaşa
Gökyüzünü seyret denizlere taş at