Zifiri karaydı geceler
Kelimelerim kan revan içinde
Kalbim yorgun gözlerim solgun
Melodilerim öksüz bir şarkı gibi
Mevsimler geçti eskidi gülüşüm
Hep rüyalarımdasın ve bir nefesli
Düş kaldı içimde
Sen ve ben bir gün öldüğümüzü düşün
Ve bir tiyatro oyunuymuş bu hayat
Sen Juliet ve bense Romeo acılar içinde bir yolculukmuş bu
Koyu bir griye dönüştü bu şehir tüm yaşanmışlıklar ve hayat
Tut ellerimi ve bir daha bırakma
Bu sürgün milyon ölüm bana