Serseri Bela - Kafam Matiz

Hoşçakal gidiyorum bugün kafam matiz
Bütün yanlışlarıma tertemiz bir çizik çektim
Anılarımla lekelediğim duvarlarımı yıkıyorum
Şafakta pencereme doğan güneşle gidiyorum

Bu gece Eskişehir'e ait tüm aşkları yakıyorum
Kapatıyorum bu şehrin tüm sokak lambalarını
Yazılmış yalan hikayelerimi ateşe veriyorum
Bu zehri içmemiş tüm dudakları susturuyorum

Teninin güzel kokusu düşlerime emanetti
Acın cam kesiği gibi gittikçe kanatıyor beni
Saç tellerin yastığımda rüyalarım seninleydi
Mor gözlerime kalansa daimi acıların izleri

Sen kanlı geçmişimin içindeydin sevgili
Mosmor olmuş gözlerimde kaderde aradım seni
Nasırlaşmış ellerimle ellerinden tutamadan
Senli düşlerimle gençliğimi verdim bu kaderime

Volta atıyor hayallerim bugün yorgun gözlerime
Hasret rüzgarları esiyor sabahlayan yüreğime
Gözlerimden bakışlarını savurdu bir kül misali
Az kederli, biraz yorgun, sanki gidesi yok gibi

Yarınlardan habersizim özlüyorum dünlerimi
Hani kim gebertebilmiş söyle eski günleri? Ömür vapurundan geçen nice seferleri
Giden gemil hep aynı içindekiler daha yeni

Ayrılığın eşiğinde buz tuttu bugün çarelerim
Diyecek tek sözüm vardı onu da diyemedim
Küçük bir çocuk gibi ardından bakıp kalsamda
Büyükler gibi ben de gururu yenemedim

Özleminin rıhtımında demirledi hayat gemim
Ben senin limanlarında terk ettim sevmeleri
Raydan çıkmış ömrümün dönülmez son duraklarında
Hayallerim seninle mutlu yarına gebeydi

Sonbahar döküyoru özlemde sakladığı yapraklarını
Her bir yaprağa gizledim sana olan bu sevdamı
Olmasa da rüyalarımda gerçekte olan bir yanı
Eylül sabahında bekledim sevdamın baharında

Hoşçakal gidiyorum bugün kafam matiz
Bütün yanlışlarıma tertemiz bir çizik çektim
Anılarımla lekelediğim duvarlarımı yıkıyorum
Şafakta pencereme doğan güneşle gidiyorum

Bu gece Eskişehir'e ait tüm aşkları yakıyorum
Kapatıyorum bu şehrin tüm sokak lambalarını
Yazılmış yalan hikayelerimi ateşe veriyorum
Bu zehri içmemiş tüm dudakları susturuyorum