Dur gitme ne olur kal biraz daha yanımda
Keşke bir gece daha kalsaydın solumda
İnan bu sefer seni kırıp üzmezdim
İnan bu sefer kalbini kırıp dökmezdim
Bazen kendimden geçiyorum evet haklısın
Bu sefer ben değil yokluğun suçlansın
Kadın sen bu kalbin en sapa yolundasın
Çıkmaz bir sokakta neden çıkış yolu ararsın
Ben yıllar geçtiği halde çıkış yolu aramadım
Kulaklarıma fısıldanan sözlere inanmadım
Hayır o yapmaz diyerek kendimi kandırdım
Bana teselli vermeye kalkan herkesi kırdım
Kırdımda ne oldu anladım hata yaptım
Hatanın en büyüğüne sana güvenerek ulaştım
Şimdi yalnız kaldım yıllar önce olduğu gibi
Yıllar önce nasılsam şimdide aynıyım iyimi
Bence iyi değil bir çıkış yolu bulmalıyım
Kalbi kömürleşen herkesten uzak durmalıyım
Sanırım en başta senden uzaklaşmalıyım
Gecenin bir vakti adına şarkılar yazmamalıyım
Bu kaçıncı veda mektubu sana yazdığım
Bu kaçıncı gece hayalinle uykuya daldığım
Yarın sesini duyarım diyerek kendimi kandırdığım
Telesekretere özledim diye mesaj bıraktığım
Her sabah yeni bir umutla gözlerimi açtığım
Daha kendime gelmeden telefona sarıldığım
Yarı baygın halde mesajlarına baktığım
Yazmadığını gördüğüm anda parçalandığım
Bizi toplamaya çalışırken kendimi parçaladım
Kendi parçalarımı toplarken ellerimi kanattım
Sırtımdaki yaraların yanı sıra parmaklarımı yardım
Yarık parmaklarımla bile kalbinden kaçmadım
Fakat artık yoruldum ve kaçmak istiyorum
Senden sonra lanet olası şehri terk ediyorum
Terk-i diyar olup çok uzaklara gidiyorum
Hayalinin gelmeyeceği yerleri düşlüyorum
Biliyorum yine başı boş hayallere dalıyorum
Daldığım bu hayallerden çıkmak istemiyorum
Anılarımızın dolup taştığı sokakları dolaşıyorum
Olur ya belki bir kez olsun görürüm diyorum
Seni bilmemde ben geçmişi hala özlüyorum
Elimde olsada zamanı tersine döndürsem diyorum
Öyle birşeyin olmayacağını çok iyi biliyorum
Bendekide bir umut işte umutlara inanıyorum
Umutlara inanan insanın vardır bir beklentisi
Belkide vardır her dakika özlediği biri
Avazı çıktığı kadar susar gecenin bir vakti
Çünkü duyulmasın bu çığlıkların hiç biri