Mahfer;
Soğuk bi gün dü , yüzün de bir tebessüm
Sen ağlıyodun ve yüzüm de bir tereddüt
Oldu benim , boğdu beni bu ayrılık rüzgarları
Nedensizce vurdu beni.
Mutluluksa şimdi çok uzak biyerde
Mutluluk ve tebessümün olmadığı biyer nere
Seni benden çıkarınca geriye kalan ne
Neden benim yüzüm de hep tebessüm var anne
Söylesene şimdi bana hiç mi umut kalmadı
Kalbinde böyle aynı sen gibi unutkanmıdır
Şimdi çekip gidicem kalbe umut varmadı
Umrumda mı hiç bişey hayata umut bağladım
Hayatımda bi ışık yok şimdi yüzüme vuran ne
Sözlerim de yetmiyo ki şu köşe de duran ne
Hayatta hiç bişeyim yok söyle geriye kalan ne
Herkes yavaş yavaş gidiyo bari sen kal anne .
Shadow;
Kafamda bi ton soru nerden bulcam çıkış yolu
İçimde bir melek var karanlıktan dahada koyu
Elimde son sigaram sana yazdığım son parçam
Yanımda olmasanda şu an inan hiç alınmam
Zamanla alıştım ya artık bende susmaya
Seninle öğrenmiştim hayallerime koşmaya
Durdum. sen olmayınca ben herşeyden soğudum
Koştukça zamanım tükendi ve yoruldum
Gitme vakti geldi kadın tutma sakın beni
Ellerim çiçekler ve umursamadın beni
Annem kadar kimse sevmedi ki beni
Basit bi kafiyeyle yine bitirdin beni
Konuşma sus zaten anlatıyo bakışların
Senden önce başkasıyla hiç bu kadar bakışmadım
Gözlerinin mavisine dalıpta kalmışım
Aman tanrım inanmıyorum ben amma salakmışım.