Sheef Lamarck - Fısılda

Verse 1(Sheef Lamarck a.k.a Rahiyan)
Kaçıncı mektup adına postaladığım ?
Kaçıncı hal bu oturup ağladığım ?
Zaman tozlandırır kalpte kurduğum o yuvayı
Uyandırın hemen gelsin içimdeki ufaklığı..
Yaşamıştım hiç gereği olmayan kadar pis yaşamda
Anlarmısın anlatsamda neme lazım paylaşmakta faydasızdı ,
Belki çokda zayıflaştı bileklerim
Boktan başka bişey görmez vızıldayan sineklerim !
Yaz kalem nedirki senden istenen
Beklediğim bir yağmur vakti çıkıp aniden bana gelmendi
Ben yağmura karıştırdım bikaç damla yaşımı
Sen ise kendine karıştırdın dolaştığın adımları...
Yandığım içim ve kandığım sade yüzün
Sandığın kadar basit değil hayat
Düşündüğün kadar varsın
Bir o kadar yoksun lakin
Varsın herşey orda kalsın
Bu şarkım hep çalsın

Nakarat
Gözüm, sözüm anla.. Bana bahşet satırımı anma!
Sök, sök göm bu kalbi
Ulaşamıyorsan bana sor bi ..

Verse 2 (Kalibre Parodi)
Fısılda sen bana dönüp dolaş ve sor bana
Sor hadi, tesadüf yada isabet mi ?
Kaç esaretin dibinde cesaretim saklı kaldı
Kahramanlık etme, biliyorum ki sen ufaldın..
Cebimde kuruntularımı biriktirip yağmaladım
Önümden geçti zaman, en başından solladım
Durmadım ve bulamadım hesabı kes bana
Ben karanlık rivayeti, sense bozuk kumbara..
Taş mı gönlün ? yorulduğunda bunalmaz mı ?
Metanetin sorguları sonbaharda bulunmaz mı ?
Denize düşen sayfalar dibine kadar boğulmaz mı ?
Hayat mı ters köşe, sıkıldığında dayanmaz mı ?
Beni de alsın bi rüzgar ve atıp gitsin ummana
Canımı deştiğinde ruhum gözlerimde maskara
Belirsiz bi' endişe özünde saplı toz duman
Satırların denkleminde bulamadım ki bi'mana !