Nakarat*
Elvedalarından gözlerin
Aklımda kalan tek şey anne
Sen giderken meleklerim bile
Ağlıyordu ağlıyordu anne
Yarına küserken bugünün hesabını çoktan verdim
Ve dünümü karşıma alıp adam akıllı iki sohbet
Ve sonrasında binlerce gözyaşı
Her defasında sildim desemde
Hiç bi seferinde geçmedi o izin
Ben her bakışımda gözlerinin içine
O izlerinin üzerinden geçtim
Yine soldum yine bittim yine halsizim halime bak anne
Dizlerine yatıp o uykuya anne
Gözlerime bakıp ninni de söyle
Ben kavrulurken hasretinle
Dalıyorum şimdi resimlerine
Yalnız kaldığım anda bi limanım
Halsiz kaldığım anda bi ilacım
Herkez sattığında bile yandaşım
Olmaması ne kadar da kötüymüş anne