Soner Arıca - Zor (Düet İzel)

Biraz yol alır yaramı sarar
Yelkenlerimi yeni aşklara açarım
Sanmıştım, yanılmışım
Zaman, her zaman ilaç değilmiş aşk acısına
Hangi an aklıma gelsen
Ki neredeyse hiç çıkmıyorsun düşüncemden
Aydınlıkmış dünya ne fark eder
Kendimi karanlıklarda buluyorum
Aldığım her nefeste seni duyuyor seni soluyorum
Aynaya bakmak istemiyorum
Çünkü suretimde seni görüyorum
Olmadı işte unutamadım unutamıyorum
Bilmem kaçıncı gün bugün
İlk günkünden beter mutsuzum
Seni sayıklıyorum
Şehir değiştirsem diyorum
İşimi, arkadaşlarımı
Yeni bir dünya yaratsam
Aynı kalacak acım biliyorum
Hiç değilse ruhumu bu kadar tanıyorum
Lakin çok sormuştum kendime
Seninle aşka düşünce bu sen misin diye
Geçer geçer diyenlere kızıyorum
Ya onlar gerçek aşkı tatmadılar
Ya da kendilerince beni kandırıyorlar İyide ben ikna olmuyorum olamıyorum
Ki bunu birkaç kez denedim
Olmadı işte unutmadım unutamadım
Bilmem kaçıncı gün bugün
İlk günkünden beter mutsuzum
Seni sayıklıyorum
Varsayalım bir gün izin kalmaz
O güne dek
Bil ki bir yanın fikrime zincirli
İçimde bir yerlerde tutsak
Tabi ki benden daha özgür, daha çıplak
Yenilgiyse bu yenildim
Zaten zaferlerin değil
Koşulsuz aşkın peşindeydim
Ve öğrendim ki köprünün altından
Geçen sular her şeyi silip süpürüyormuş
Neler oldu gittiğin günden beri
Sadece seni değil
Kendimi bile unutturacak
Gel gör ki olmadı işte
Bazen kendimi unuttum ama
Seni unutmadım, unutamıyorum
Bilmem kaçıncı gün bugün
İlk günkünden beter mutsuzum
Seni sayıklıyorum