Sonsu - Gökyüzümdesin

gözlerim dedi yeter artık beni bırakın kendi halime ben ağlarım
yaz aylarımda bitti güneşim söndü ışıklarım karardı birden
sen bilemezsin bilemezsin haberin yokken seni sevdim ben
kendi kendime düşünüp hayallerimle yetindim ki kimene bundan

üşüdüm sensiz akşamlarımda dünya bana dar gelir oldu sor beni kalbine nolur
bi parça hasret yetermi tanrım_ (anlamıyorum)
tükendi gözlerim ağla ağla yazmaktan beter oldu ellerim derman bulamadı
kalbim hevesini kaybetti sen bittin biteli bende

şimdi anılara boğdum geçmişim üstüme gelir ama olsun birikip dolsun
özleminle kabusum şer oldu kör oldu damarların gözleri
ben özlerim beni boşver hazanım bitmedi gitti solmadı o gülüm bak ağlıyorum hadi yine koş gel o sıcak ellerinle sar bedenimi

seni bana yazamadım adam olamadım hala ben eski benimde sen kimsin
dilime küserim üzerim benliğimi seviyorum desem evet dermisin
olanı biteni beni bile bile ateşine atıp attığın gibi çıkar artık
dayancak gücüm kalmadı kimse halimi sormadı ama seviyorum...

nakarat
sen benimlesin gökyüzümdesin
kalp içindensin yar
ağlarım ben boşuna boşuna
sen küsmeyesin