Verse 1:
Tanrıdan hediyeydi burada doğmak
Tanı bu sokakları tekrar
Zorunda değilim burda olmak ama
Karıştı kimine de kartlar yeniden
Gayem senin gibilere tokat atmak
Nette laf yap
Gezeriz ghetto elimizde pugla
Kafamız rahat lan
Bizi görsen atarsın geri takla
Düștümde kaldırdı dostlar yeniden
Dedim 'hayallerini kaybeden olma”
Öter başkaları fareler onlar
Gerekir her yolu farkeden olmak
Bazen yoktan vareden olmak
İnan edebiliriz her sokağı temsil
Bi' tane kel var bi' tane zenci
Biri yunan bebesi biri epilepsi
Neopolisteki dostlarımın hepsi
Verse 2:
Bazen mekanda, bazen bankta
Neyim var ki? Neyi elimden alcan?
Uzaktan izle ve kıskan anca
Yat yatağına hırslan anca
Kalk aç dükkanı sabah yedide gel
Bi' de bu taraftan baksan
Olmadığı halde görgün yok
Ne olur acaba senin paran olsa?
Napardın cebinde paracıkların dolsa?
Simdi beni kıskanmak olmaz tatlım
Sen gibi de değilim kendim yazdım
Asla etmedim isyan kaderime
Bir sokak çocuğu mendil sattı
Sen güldün ama ben vurdum kalemime
Geceme güneş doğdu daldım derine
Kusura bakma bu kadar alın terine
Outro:
Şey diyorum!
Bizimle savaşmak yaşamak gibidir
Sonu bellidir!