Şuayip Yeltan - Suskunum

Yükseliyor keskince; gecenin yalnızlığı
Hüzün gizli gölgelerde
Öyle uzakta, belirsiz.... yıldızlar titreşiyor
Ürkek, sessiz ve tedirgin

Kirlenmiş martıların deniden gelen sesi
Ansızın
Islanmış sokakların ağır, dingin soluğu
(Suskunum...)

Düşlerin tümü kırgın ve soğuk
Kıvranıyor güneşin ötesinde
Alevden rüzgarın çaresiz öfkesi
Bozaran dağların ardından
Küllenip, savruluyor... zamana

Kayboluyor gittikçe; yarım kalmış bakışlar
Örselenmiş anılarda
Dokunulmuş yürekler, dökülüyor kolayca
Ses vermeden, ışıltısız