Subrosa - Yanımda Kal

İhanet, göz bebeklerimde yetim bir bebek
gibi çırpınır ve yok olur. Hiç sebep yoktur.
Hayattan kazandığım altı delik bir sepet,
Doldurdukça boşaldı kazancım yoklukta çoktur.
Adım gibi sır oldun, saklandın gülün altına.
Sesini duymayan şu oda seni anlatsın sana.
Çok kez kandım insanlara, inandım saflığına.
Bir anlık boşlukta oturdun saltanat koltuğuna.
Kalp benden yoksun, sen yanımda yoksun.
Şiirlerin satır arasına sığın şarkı olsun.
Yağsın Bulut'un göz yaşları; aç, kalbine dolsun.
Bir güneş batsın, gecene bin güneş doğsun!
Akıl faraziler üzerine hareket eder mi hiç?
Yürek yanarda biri ateşe dur demez mi ki?
Sonu belli hikayenin kahramanlarıyız biz.
Sana bir bardak göz yaşı doldurdum, gelde iç.

Nakarat(2)
Dur gitme…
Söz verdin var olmaya
Yanımda kal…
Sen düşme…
Kalbimi parçala Aklımı benden sök al…
Yine yanarım ben sen kal yanımda,
Düşmesin adım hiç dudaklarından,
Buhar olup uçarım yanaklarından,
Ayrılamam bak ben baş ucundan…

İzaha gerek yoktur; aşk kalbe dolduğunda.
Sular artık kâr etmez; kalpte gül solduğunda.
Bir bahar sabahı açacak eminim bahçemdeki çiçekler
ve bir bahar ayazı yok edecek hepsini.
Gülmez mi gül yüzün, benim gözüme baktığında?
Özü sözü bir adam dersin, birileri sorduğunda,
ki sormazlar biliyorum isim haklarım kalbinde
saklı ve kalbinde kilit ne yapsam almiyim der.
Eminim bitecek takılıp bir çalıya düşsem.
Hep bir adım gerinden geliyorum bir kere dönsen,
Baksan, gözlerimi görsen, belki gelmem.
Bir kere dönsen ne olur yüzüme bakıp gülsen.
Ama gül sen ben başka birşey istemem senden.
Değse ellerin bana kalbim o an tökezler
ve durur dünya sesinden başkasını işitmem.
Azraile kafa tutarım derim bugün ölmicem…