T-gaa - Sonbahar

T-Gaa
1. verse

Bir Sonbahar akşamı solan güllerim, acıyor her tarafım
iki kelimen yetiyor son bulan hayatımda yeniden,
ve yeniden almak için nefes, o kadar acılarıma rağmen
beni bırakıp gitmen hangı gunahın bedeli be kadın

söylesene be nefesim.. o gittiginden beri nasılım ?
acı geliyor bu basamakları tek basıma cıkmak ve sevdiğim
şimdi söyle nevsim.. yanlızlık dolu hayatta bir roman mı oldum
seninle yaşadığım herşey için teşekkürler...

Son bahar akşamım, yüzümü güldürebilen tek kadın.
ilk heyecanım bitmek bilmeyen yanlızlığımda soyadım,
rüya diyorum bazen tükenmek bilmeyen hasretime,
yanlızlığı adım adım merdivenlerden çıkarken o hayalın

neden bu olup biten soyle keder mi bu kader mi be kadın,
durup dururken burnuma gelir kokun, zor olmamalı ayrılık
ve korkuyorum.. kendı kendıme neydi seni bana bağlayan
2.verse

yoksa herşeyi unutturan bir sebebin mi var meleğim
gerçekten mutlumusun bensizliğe yada oyle gözük
bir nefes kadar yakınım sana, bir düşman kadarda uzak
her duamda mutluluk salıncagım, yanlızlıgımda kuruntum

sen gittiginden beri unuttum herşeyi gülmek ne bilmiyorum
bi hayli yoruldum sensizlikten, geceleri uyuyamıyorum
derdin bana ben hep seninleyim hani nerdesin nerde ?
yanlızlıgımda prangalar, hasretle dolu yüreğim bebeğim

ve bu aynalar yalandı, herkez yalancı sende yalancı
ne fayda, sensızlıgı haykıran bu bedenım cekıyor acı
bu gözlermi benı sana ceken ve sonbaharım
seni arıyor mısralarım ve senı arıyorum sevgilim

neden bu olup biten soyle keder mi bu kader mi be kadın,
durup dururken burnuma gelir kokun, zor olmamalı ayrılık
ve korkuyorum.. kendı kendıme neydi seni bana bağlayan
ilahı kudretin yoksa gözlerimiydi beni mecnun yapan