kederli ve kutu gibi
beton arasında uzakta
deniz kokusu
bozkıra dalarken gözlerin
buz tutar umutlar
bir varmış bir yokmuş
yol bana dost olmuş
aklım orda var bir şey ankarada
gökyüzünden yağarken hayaller
düşe kalka
yürüyorum telaşlı
ciddi ve suratsız
insanlardan kaçarak
bir varmış bir yokmuş
yol bana dost olmuş
aklım orda var bir şey ankarada
neden? diye sorma
böyle olsun istemedim
kaç şehirden kaç yoldan
soğuk ellerini özledim
bir varmış bir yokmuş
yol bana dost olmuş
aklım orda var bir şey ankarada