Teomope - Son Mektup

Yeni bir ben yarattın gözlerine ayık bakan
Ve öyle sarhoş et ki gözümü gitsen bile akılda kal
Gel bu gidişin üstünede dönüşü yokmuş gibi yakışmadan
Yoksan bugün içmemek için verdiğim hiçbir sözü hatırlamam.
Saatler ilerler ve karşırım kayıplara
Dokuz ayın molası olsada yeniden alışırım bayılmaya
İstanbul dar gelir ve çekip gitmek isterim şehirden
Çünkü yaşadığım yerin her yanından önüme anın çıkar
Kimseyle düşman olma derdin daha çok acıtan hasımmı var senden ?
Başlar birazdan çarpıntılar.
Hakkında kötüye gitmezken ağzım tek bedduam var
Beni bıraktığın gibi her neye başladıysan yarım bırak
Sürekli yanıp duran birini düşün gözünü kapatıp
Aradan haftalar geçmeden her tarafı kabuk tutar.
Şimdi gözünü kapatıp öyle yanan bir kalp düşün
Özür dilemeni istemem o yüzden gözünü açık bırak şimdi
Hayallerim helada artık indiler semadan
Mutluluğumu ararken yine bulup tosladım belama
Busaatten sonra ne yanıma gelmesin nede selama
Sorun değil zaten bunu hiç katmamıştım hesaba
Aşksa kalsın, her anı başkalaşmış! Huzurun mayısta başlar hayata göğsü ocakta yanlız gerersin.
Ve tası tarağımı topladım yok oluyorum ben
Sevdiğim o ter temiz minik kalbin yerini taşlar almış. (parçalandım)
Ölüme kollarında bakmak mı bu daha iyiydi
Ölümü yokluğunla tatmak mı şaka gibi bu
İnanmak istemiyorum çünkü alışmıştım
Aşk benim için kutsal bir armağan sizdeyse para birimi
Sana bir başlasam bana bir saniyede ‘Azalt' dersin
Sen beni parça pinçik eden devasal bir şarapnelsin
Sen bir şarapnelsin ben sana hayat vermiştim..
-Birisi bir kadeh şarap versin.
SON:
Seni gözünden tanırım
gönlünden, hatta aldığın öcünden tanırım
Verdiğim sözleri unutup yine eski ben olurum
Ama bununla övünmem kadınım
Ama yaparım bunu saçlarımı kökünden kazırım
Yine içmeye başlarım gözüm kömürden kararık olur
Tanıyamazsın ikimizinde isteği olmuş olur
Yanından ayrılmam ama görünmem kadınım