Timuçin Ufuk - Daha Her Şeyin Başındayım

20 senelik bir hasta, belki biraz dengesiz
Beynimde çalkalanan onlarca hatıra var

Tuhaf bir histi, kader çizgisinde sürüklenmek
Bir oyundum hayatında, ben hep mağlup oldum
Hayallerimle daim oldum
Adını koymadığım kitaplarda surreal bir kavramdın
Söyle ne zaman gerçek oldun?
20 senelik bir hastayım ben, oldum olası riyanın ortasında bekleyen
Yaşanmışlığım varsa, yarım kalanlarımda çoktur
Saymadığım 5 seneyi hatırlamak bile istemem
Yine önümde yollar ve ben bir yol ayrımındayım
Gördüğüm onca dosta ait belki tek gerçek hatırayım
Mutluluk bir sırsa, bu sırrı saklamayanı tanımadım
Belki yolunda gitmeyen ben yanlış yoldaydım
Şimdi elimde kozlar, küçük sevinçler ülkesinde
Daha herşeyin başında, hayallerin yaşındayım
Bin ceza dolusu yaptığım hatalarım var Ben hepsinden ders aldım ama sınıfa hep geç kaldım

Ruhumu tatmin etmez başka bedenler
Ne de hasıl olacak 2 kelamın da hatrı yok
Herşeyi düşündüm
Bu ziyan olan geçmişe baksam ne fayda
Herşeyin başındayım, daha yolum çok

Sahte mutluluklar, sürüp giden yalanlar
Ve süslü tablolardan koleksiyonum yok benim
Aklımın dengesini bozan bir agresiflik ortasında durgun suları gözlercesine sakinim
Ben bir kaşifim, kendi yolunu keşfeden
Yolumdan geçen her yabancı dürüstüğüme meyleden
Herkes kulsa, yaşar bu hayatta sonunu bilmeden
İşte ben, bilinmezlik olgusunda psikolojik bir denklem
Yine önümde yollar ve ben bir yol ayrımındayım
Gördüğüm onca dosta ait belki tek gerçek hatırayım
Mutluluk bir sırsa, bu sırrı saklamayanı tanımadım