Treoles - İnsan

Gözlerini kapat bitmiş hayallerin umudunu kurup savaşıyo insan
Melek yüzlü bebek 10 yaşında hayatın içinde yüksek ihtimal
İnsanoğlu empati kıtı olmuş zengin olmadiki fakirin yerinde
Avuttum herşeyi düşlerimde karanlık savaşta ben olmicam gülen

Herşeyi baştan yazmayı dilerim
Güldürmüyo bu hayat beni madem bende insanları güldüreyim
Dedikçe üstüme üstüme geldiniz delikanlı ve adamsınız
Neymiş efendim kaslı erkek ve adonislermiş sapıtmayın !

Güzel bi güne penceremi aç dedin kapat hüzüne ceyran olmasın
Bulutları ağlatan aşklar bitmiş ve duygularmı ? reklam alayı
tek ölüceğim hayatta malesef , yanlızlığa ben epey bi alıştım
kapat gözlerini unut herşeyi mert duygularını kimse duymasın

Saklı dünya bul oraya saklan git beslediğin şey söyle nefrettmi
Ararım suçu sürekli kendime ben her boku herşeyi mahvedendim, Ve kaybedendim haliyle bu dört duvarda düşlerimlen hapsedildim
Ama belki yetersiz kalırdı dünya düşlere sadece sabredendik

Ne kadar basit yazıklarım bak tebrik falanda beklemedim
Ben yere atılan 5 kuruş gibiydim bazen değerli bazen değersiz
İnsan sevmeli kendini fakat ben doğuştan bi nefretle büyüdüm
İçimde tonca duygu katledildi yürüyen mezarlık olmuş bu gönlüm

Sevgi belkide hayırsızdı bilemiyorum Allah'ın taktiri bu
Düşünmüyom mutluluğu ben artık sadece yağmuru dinle ve sus
seneler geçti ve geçicek moruk bu karanlıkta ben gülemem içimdem
Aynalara baktıgım zaman kırıp dökmek geliyo sürekli içimden

Baktınmı dönüp çevrene hiç sen suratlarda var gizli tuzaklar
Öyle zamanlar gelirki seninde bakmazlar hiç bi gözyaşına
Bana beni anlat desen kekeler ve hiç bi cümleyle bitiremezdim
Ve dikkat et becerip seni , anlata anlata bitiremezlerdi