Turgut Çakır - O Bir İnsandı

İçindeki güneş soldu
Sevgi çiçeği öldü
Yüzündeki güzellik yok oldu
Gözlerindeki ışık söndü
Başı önüne düştü
Öldü
Ama o bir insandı

Öyle de olsa giderken
Ruhu evinde kalırken
Gözleri ölü, kalbi cansız dururken
Gemi dalgalarla boğuşa boğuşa giderken
Gönül gözlerim geride kalanları görürken

Sen geliyordun ardımdan
Ben toprağın altında yatarken
Çınarımdan düşen bir yaprak
Anılarımla konuşurken
Veda busesi dudaklarımda
Gözyaşımla birlikte
Dünyada ne kadar keder acı varsa yüzünde
Dönüp bana baktı

Sen geliyordun ardımdan
Ben toprağın altında yatarken
Yaşadığım şehir beni terk ederken
Gözyaşım ırmak olup akarken
Elveda derken kalanlara Anılarım konuştu

İçindeki güneş soldu
Sevgi çiçeği öldü
Yüzündeki güzellik yok oldu
Gözlerindeki ışık söndü
Başı önüne düştü
Öldü
Ama o bir insandı

Akşamın sessizliği gök gürültüsü ile bozulurken
Rüzgar kalbimi acımasızca vururken
Yağmur kalbin yufka yüzüne dokunurken
Tanrı bu kadar acımasız olur mu derken
Düğün kuşları gökten tek tek düşerken
Aşk uykusuna yatmış özel bir kadın beni sayıklarken
Tanrı sevgisi can gözleri okşarken
Sen geliyordun ardımdan
Ben toprağın altında yatarken
Veda şarkısı söylendi başucumda
İçindeki güneş soldu
Sevgi çiçeği öldü
Yüzündeki güzellik yok oldu
Gözlerindeki ışık söndü
Başı önüne düştü
Öldü
Ama o bir insandı