Uygar Doğanay - Sevdan Ateşten Bir Gömlek

Hasretin canımı her gün yakıyor
Gözlerimden yaşlar kanlı akıyor
Dört bir yanım senle, sevdanla dolu
Dön artık sevdiğim yerin dolmuyor

Sevdan ateşten bir kanlı gömlekmiş (oy oy)
Seni sevmek meğer zaten ölmekmiş
Sen gidince aldım ben bu yarayı
Kurşunu canıma sıkıp (atıp) gitmekmiş

Bükülüp dururum gözlerim yaşlı
Karalar bağlarım her gün yaslı
Kapandı yollarım umudum bağlı
Kuru gönlümün çiçek dalı