Vakur Beşer - Sarmaşık 2

Ya senden vazgeçicem, ya ölümden bekle
Okyanusta mahsurum yakında ne bir ada ne tekne
Canımdan kıymetli ise aşka duyduğun o nefret,
Gel aynı okyanusta beni yağmurlara defnet.
Aldığım nefes değil, şükür alıştırdı zehre yokluğun
Dumanla karşılıklı ağlıyoruz zevkle
Bir keşke demen kafi ki ben açım zaten zerrene
Defnetmeden beni bir öğün şefkatinle besle.
Bilinmezin yolundayım bir yardım, bir el uzat
Gözlerimden mahzenine kederli bir sel uzar
Gel uzan kollarımda, ölüm bu kadar yakınsa
Sen bana su olmuşken tamah edemem ne buhara ne buza.
Bazen ölme istiyorum, bazen hemen bit
Hayallerimi öldürdün kalan yarıma sağ denemez bil.
Tazelemezdim aşkı, siyahı beyaz yapan o gözlerini
Görmeseydim hiç bir göl geçemez dağ delemezdim!
Su üstünde deniz düşün, pek derinde sayılmaz
Sahte bir şey varsa aşkı saf teninde kayırma
Benimle sarılmak zor mu geldi kahpe?
Bil istedim İstanbul'u terketmem de senin de payın var.
Kendini kaybetsen de korkma sakın seninleyim ben
Bir gün dolaşmasan sokaklarda zehirlenir kent
Zaman yokluğuna, yokluğun sona meyillenirken..
Ne kaybım olur lan en fazla sen benim değilken?????
Nakarat:
Kalbine göm verir harbime yön
Erir ahh kime gönlüm gelip aşk ile gör
Bak yine başladım yokluğunda savaşmaya
Kör olur gördüğümde kapanmayan gözlerim
Seni kaybettim nasılsa korkmuyorum zar atmaya… Nasıl bir bahardır ki geçmedin hiç yakından
Gel intikamın al canını yaktığım her satırdan
Birazcık hatırlattın ölümü sahi
Yokluğunla aynı bok ciğeri zift dolu deryalara batırmak!
Kazara bir kıyametsin bende ağır bilançosu
Aşka ihanetin hat safhasında bir rant o şuh
İnan coşup aktı gözüm defalarca kez
Volkan oldun içimde sen yaktı ne dağlar nefes
Sen yeniden yazdın tüm sildiklerimi
Hesabını tutmadım aşk sanıp üstüne sindiklerinin
Sürekli bahane buldu gitmek için,
Ben sayısını biliyorken kahrolası siyah inci kirpiklerinin
Ben gibi sevmeyecekler kalbini verme sevgilim
Hayallerim toz, senden alır pembe rengini
Ne kadar istesem de boşver sen gelme dengini bul
Bahsettiğim adanın dört tarafı senle çevrili!
Aşkı yazanların bizdik ulan baz aldıkları
Aklımla yaptığım gidip gelme pazarlıkları
Benden kalanlara sakin bir mezar kaz artıkları göm
Beni kaybettin lan umrumda mı kazandıkların!
Derme çatma bir aşkın küçük kırık dalında barındık
Gidince gönlümü de sol yanımdan ayırdın
Sana aşığım yazınca yanında adı vardı..
Ben yine de gülüp salak gibi üstüme alındım.
Nakarat:
Kalbine göm verir harbime yön
Erir ahh kime gönlüm gelip aşk ile gör
Bak yine başladım yokluğunda savaşmaya
Kör olur gördüğümde kapanmayan gözlerim
Seni kaybettim nasılsa korkmuyorum zar atmaya…