Vandal Seizma - Hüznün Etekleri

Terkediliş belirginse,o zaman ışığı göz alır
Kalbe yukarı kattan misafir adı gözyaşı
Merhamete uğrama hiç düşünmeden dök kanı (dök)
Sonra bana hatır sor bak yaşayan ölü gör nasıl (aah)

Güven devredışı şimdi nasihatlar esintidir
Sağlıksız konuşmalar ve özgüven eksikliği
Sana diyorum cevap ver,eskiden de böyle miydi (haa)
Öncesi ve sonrası bak fark yarattın sevgilim

Eteklerinde yaşıyorum hüznün başka yere koyun beni
Tırmandım acıları ve en sonunda doruk dedim
Eteklerine yapıştım mutluluğun küçük bi çocuk gibi
Lakin acılarım büyüdü onlar artık çocuk değil!

Mimiklerim değişkendi tutarsızlık başkentim
Derde engel olamadım hiç her bi yerden başverdi
Yeni bi sorun mu direnme kapıyı aç gelsin
Kömürden bozma kalemimle bi parşümen ailemdi.

Benim için vazgeçtiklerini bana sakın sayma kadın
Sokağa attığın hayalleri bir bir sarıp sarmaladım
Bulandığın sahte hissi üstünden çıkar git artık
Ayrılık olmuş olmasına,gittiğine beni de inandır.
Dağınık adamım bilirsin masamın üstünde kaygılar var
Aynı masada oturup da yalanlarla kandıranlar (hah)
Sana benden son bi mesaj canını yakmaz kaygılanma
Bi dahaki sefere dürüst ol ve başka kalpte yankı yapma

Yıkanıyordu yeminlerimiz itaatsizlik yağmurunda
Terkediyor beni kadınım beyaz derya bulutla
Oysa ben seni uçamayan bir kuş türü sanmıştım
Bugünlerin klişe yalanı seni asla unutmam

Önceleri övünürdüm ait olmadığım kalabalıkla
Dost dediğim adamlarla yeni bi sayfa açılmaz
Mahcup bakışlı geçmişim bir halat arıyor kalınca
Bilinçaltının orta yerinden asar kendini kanımca

Kader kavramına sığdır yaşananların hepsini
Belki o zaman değişir bak hüznün sabit ekseni
Aslımı inkar etmekteyim soran olursa kudretliyim

Fakat yapamıyorum kadın olmadığın yer gurbet gibi.

Benim için vazgeçtiklerini bana sakın sayma kadın
Sokağa attığın hayalleri bir bir sarıp sarmaladım
Bulandığın sahte hissi üstünden çıkar git artık
Ayrılık olmuş olmasına,gittiğine beni de inandır.