Vasi - Şahit

Kimden umut beklediysem hepsi yüzüme tükürdü
Sana bağımlılığımdan ben eriyip büzüldüm
Gülmek artık haram bana suratım da üzüntü
Mayıs ın sonlarında gözlerime hüzün düştü

Biliyor musun ben beş para etmez insanım
Bu insanın hiç mi başkasına ısınmaz kanı
Yanımda olmanı ben ne kadar çok istediysem
Sana derdimi açamazdım ağrırdı hep sol yanım

Gururum kalmadı artık seninle yaşamaya
Keşke bana dönsen tesadüflere inansam
Siyah saçların hep örtüyordu gözlerimi
Senden uzaklaşıp yaklaşıyorum karanlığa

Sabah esiyor rüzgarlar ellerimde soğuk
Geleceğimi düşünüyordum kafamda bin kurgu
Benden nefret etsen bile vazgeçemem senden
Her sabah buluşmamız da bastırıyordu yağmur

Varlığın işkencedir gökyüzünü ağlatır Gönlümün kağıtlarında sana yazılı her satır
Kalbimin sultanı göçürür umutlarımı
Gözlerinin sürmesiyle seksen bir il karardı

Yerlere serpildim dudaklarım kurudu nolur
Sen iste yeter ki ben gözyaşında boğulurum
Tek başıma ağlayıp her gün ecelle konuştum
Her sabah esip geliyor pencereden kuruntun

Terk edip gitmene bir kalbim şahit
Senden uzaklara çıkmadı hiç tayinim
Biraz değer verseydin bırakmazdım seni
Gözlerini kapatma ölmek çare değil

Hırçın denizimsin sen beni ısıtan güneşim
Aklıma geldiğin an kağıtlara girişirim
Bataklığa battım hep diyorlar ki katil
Kağıtlarla dertleşirdim dökülürdü gözlerim

Terk edip gitmene bir kalbim şahit
Senden uzaklara çıkmadı hiç tayinim