Vasi - Şizofrenin Hikayesi

Geride bir aşk bıraktım çaresizlik katında
Ellerime not bıraktın asırlar dolmadan
Sevgimi yel aldı saçının karanlığında
Kahverengi gözlerine tek bir lokma doymadan

Ben yalnızlık şehriyim sen aşkımızın arması
Sen tanrıdan kalbime en lüks armağansın
Bana da anlatır mısın gönlünde aşk nasıl
Kalbim damarlarında kan gibi dolaşsın

Canımsın herşeyimsin tek çarem sensin
Eğer terk edip gidersen tadı çıkmaz semtin
Sokaklarda çığlık atsam duymazsın sesimi
Bu yüzden gözlerimdeki okyanus dinmedi
Issız yerde evim olsa sade sen ve ben olsam
Tomurcuk güller gibiydin dört mevsim boyunca
Gün yüzünü görmedim hiç ay doğuyor her akşam
Gül yüzünden hasta olsam yatağımdan kalkamam

Mutluluğu haketmeyen yıllardır ağlar
Vücudum çöle döndü yağmur bile damlamaz
Aşkı bilen der ki bana artık umut bağlama
Terk edildim hastayım kimse beni anlamaz

Nakarat :
Şimdi bak yıldızlara halimi onlar anlatır
Gördüğüm her çift beni yokluğuna ağlatır
Biliyorum yüreğin buzlar gibi kaskatı
Söyle şimdi bu kalp seninkinin kaç katı