Xir Gökdeniz - Yaşam Zalim

yarına bakmadı görmedi gözleri
shit bile olmadı kim beni özler
gökyüzü karanlık her gece aynı
ruhum bedenim benden hep ayrı
yalanla bu dünya hayatsa pek zor
insanoğlu çakal ve kuyu kazıyor
bilmedi belkide mutluluk hasreti
hergün geriye ve durmaz o kasveti
kaç dedi onlar karşıda bendim
kalbim kanıyo ve sargıyı verdim
sancıda hali bi durmak bilmez
kanka bi yarine bağlı ve gitmez
silmez yaşları akıcak hepside
düştü ve yerden alınmaz can gibi
herkesin misali kaldım tek başıma
ankara soğuk akşam

say bak kaç gün geçti yokuş çıktık
omuz düştü yolum güzlü ora bahar
fırtına var bende yok gibi
ve atmadı kalbim yaşam zalim
(x2)
tartıda ben ve yaşam eşit olamadık
kolladı kendini ve beni bulamadık
sen ben değil vede sen başkasısın
kavga çıktı dedi bana aç kalasın
taşkın olur o içimede döktüm
söndüm ve ben güneşle geri döndüm
gördüm kalemimi paslı bi sancı
banada emiri veren işteki sancı
geceleri hita bu sertini gördü
çektim kendimi ağları ördüm
kahrına böldüm tüm olacakları
solacak bi çiçek bana verir akları
uzak dur dikkat et çifttir ayakları
bana sökmedi vede gördü uyakları
herkes kendi içinde kralmış
ne bana söker nede ona o kuralları

say bak kaç gün geçti yokuş çıktık
omuz düştü yolum güzlü ora bahar
fırtına var bende yok gibi
ve atmadı kalbim yaşam zalim
(x2)