Yaşar Kemal - Cennet Kızın Destanı

Akşam namazında firar eyledi
Bağ mahallesinden kaçtı bu cennet
Dedim alibey mahalleye sorun
Dere mahalleye geçti bu cennet

Dere mahalleye tövbe varmadı
Savrun mahallede dakka durmadı
Gece gündüz gitti hiç yorulmadı
Anberin arkına düştü bu cennet

Çağır gelsin anberarkı muhtarı
İz doğruldu durmaz gitti yukarı
Sarıböğsek çiyanlı avlık'tan beri
Tövbe bulunmuyor uçtu bu cennet

Yukarı yolundan umut kesildi
Çankaza köyü de uğrun basıldı
Sanki kafir mehmet aslan kesildi
Mehmed'in koluna düştü bu cennet

Ortuşan'a kapı kapı baktılar
Narlıkışla vayvaylı'yı yaktılar
Hös'ün-ölen çiftliğini döktüler
Yalnızdut'a doğru geçti bu cennet

Ordan tuttu değirmenin yolunu
Gördü ordan karabacak elini
Onlar dedi öp dedemiz elini
Dedenin evine düştü bu cennet

Dede bunu ordan erken yolladı
Devrişli ahalisi iyi belledi Eşkiler'den öte mendil salladı
Kesikkeli köyüne düştü bu cennet

Kesikkeli köyünde kimde yatacak
Yılkı muhacirine varsa vururlar nacak
Gemiye varsa ahali kaçtı sanacak
Muallim çiftliğine vardı bu cennet

Çiftlikte ekmek yok yürü endel'e
Gençler görüp derhal aldılar ele
Ekrut'ta bayıldı hep güle güle
Şimdi isteğine düştü bu cennet

Üç gün dağda yalnızca kaldı
Uyanmadı birden uykuya daldı
Ordan yavaş yavaş bozkuyu'ya geldi
Muhtarın evine düştü bu cennet

Muhtar baktı buna bir kara kafir
Gene merhametli imiş çok etti hayır
Arar bulur bekçiye teslim verir
Ordan cığcık'a geçti bu cennet

Cığcık muhtarına teslim eyledi
Firar olduğunu derhal söyledi
O da ordan tıbılı'ya yolladı
Eski kocasına düştü bu cennet

Sayın dinley'ciler yetmez mi kalan
Ahmet de söylemiş epeyce yalan
Paris terzisinden ne kadar pilan
Milyoner elbisesi biçti bu cennet