Yeksan - Sonbahar

Sonbahar..mevsimin sonunun ilk yaprağın düşüşünün seyri

mutluluktan uçan toprağın keyfi

kalbini lütfeden gözyaşı nehri

gökyüzü bulutlu gökyüzü hudutlu

gökyüzü ağlıyor gözlerim huzurlu

dokunduğun ellerim bu yüzden soğuktu

kulağıma fısıldayıp suratını somurttu.



dile benden ne dilersen

dile yerine getirir sana kırık olsada gönlüm

hoşçakal

ancak bunu kaldıramaz kaybetmeye dayanamaz yüreğim affet

vede şükret sana daim olan sevgım bıtmedi

hasretim dağları engine ermedi

mertebeler bile hakkımı vermedi



hakkımı isterim bırakın beni mazimi geri ver

arzuma riayet etmeyen deli kadın beni iyi tanı

maşruha rızası olmayan belledi yeni kadı

dört bölü üçümüm yedi katı
sana karşı olan duyguma dair hislerim

iyi besledim gaybından nefesinin kokusunu bile gizledim


bir attım bin al yoruldum inan

kaderimi taklaya getiren günahkar

eksiklerim var doğrular doğmuyor

yas tutuyor gözlerim yaşa boğuluyor

nedenini merak edip sebebini soran çok

kıymetını bılıpte gerçeğe gören yok

sadık olmalıyız ALLAH'a rabbena

şükrü kuluna sun beş vakit huzurla.



bu ne zor kararki yanlış günümde

alçak bi kadının ruhuna teslim olan gülüm

kokladıkca benı toprağa susatan hakir görülen katilde benim

geçmişim geleceğim benim herşeyim yaradana ait bekçiyim

buda benım sadık oluşumu gösteren en samimi hakikatim



beni ayırma yanından

olmaz kaderim küser yapamam ben

düşerim gözünden.