Yekta - Enkaz 2 (Ft. Elem)

Verse 1:
Bırakıp gidiyorum her şeyi belki değiştiririm de bir kaç şehir
Adına kaç şiir ? Kaçıncı şarkı ? Seni kansızlığa da iten şeyin
Peki tek sebebi ne ? Bana keş deyin, benim geçtiğim yolları geçmeyin
Elin çocukları bile söylerdi Ben seni severdim Ali ayşeyi

Sesim kulaklarında ve çınlıyor bak yine tanışalım mı ben silip attığın ?
Dibe vuran bu kalp yine buram buram seni özlediğinden gelip aldım
Bir de utanmadan gözbebeklerimden yaşlar aktı hiç nemi kaldı mı ?
Sana yazdığımı bir daha görmeyecekmiş, lan o o kadar deli kanlı mı ?

Benim anlamadığım bu, kaybetmek beni nasılda başka bi riske değer ?
Canı yandığında yanında asla benden başka birilerini istemeyen
Birisyken, şimdi sözlerimin es fiskelerinden fiske beğen
Atıcam kendimi bir gün denizlere Şoray 1 de iskeleden

Niye kendimi buluyorum ortasında hep yapmam dediğimi yaparken ?
Sağol, gözkapaklarım kıpırdamadı bile fotoğraflarını yakarken
Şunu da söyleyeyim elbet bir gün nefes almadığımı duyacaksın
Sisli bir akşam kulaklığında 20 Ekim çalarken

Nakarat (Elem):
Dur dinle canım yanıyor
Yine senden bi haber yok
Beni yormaktan vazgeç
Sen gitsende adın kalıyor
Enkazımda dumanlar varken bulutlar yok
Sana son sözüm olsun gel bulursan yol
Verse 2:
Her gece sürü beni bıraktıktan sonra ağlayıp kendime gelmem
Uzaklardan seni korudum lan, eklerken derdime dertler
Kurban olayım git bu bedenden, acılarım baki ezelden
Aklına gelmedim onla gezerken, sevgi bekledim dostuma teklif edenden

Vur beni bitsin, yarın sensiz olacaksa aymasın günüm
Acıya mecbur katlanır gönül, doğruya doğru sevmedin gülüm
İyiliğin oldu gurur duy, senden önce sigara saramazdım
Göz altlarımdan yüzüme yansıdı sokakta görsen tanımazsın

Kendime okudum dönmen için yazdığım her ne varsa, tütünle yaktım
Seninle gökyüzünü düşleyip 19da en dibe battım
Ben dışında herkese baktın, helal falan olmasın hakkım
Yolda görmeyeyim yemin ederim gebertirim kahpe kalmadı sabrım

Yarama basmak için tuz buldum lan gözlerinin kahvesinde
Şşş, seni bulmak Ahmet Kaya'nın her sözünde
Şu an yanımda olup senle yürümek vardı
Hiç bir zaman gidemeyeceğimiz İstiklal Caddesinde

Nakarat (Elem):
Dur dinle canım yanıyor
Yine senden bi haber yok
Beni yormaktan vazgeç
Sen gitsende adın kalıyor
Enkazımda dumanlar varken bulutlar yok
Sana son sözüm olsun gel bulursan yol