Canfeza:
Sana az kala bi duvara carptım
Dudagını sal bana dudagıma carpsın
Kac gün sana dogup kac gece battı
Güneş gibi ypratır bedenimi bahtım
Şu gökyüzü sahit yagmura denk gözüm
Her sabah camımdan topraga düserim
Silmesin yüzünden tebessümü bu sözüm
Toprak bile bahar olur yaprağa gücenir
Suc benim her satır ismine övgü
Ve ben zamanla sacma bir aşk filmine döndüm
Her sabah bi güneş dogdu her gece ben öldüm
Seni unutmam asla ölüme denk olsada ömrüm
Vurmusuz üstelik yine dibe platonik
Üstelik bu halim arzımdan bile komik
Olay onu sevmek değil sevmedigini bilmek
Bu şiir bugün atkıya atılan son ivmek
Nakarat:
Sen giderken aglıyordun
Artık yasamıyorum
Gel desemde korkuyordun
Artık hic konusamıyorum
Ber Kadem:
Kapandım odama kalem seni yazdı
Elimi tutan herkezi yine sen sandım
Yarın bana neyi getirir beni çaldın
Kırılsamda küsemezdm öyle saftım
Bu sayfa kacıncıya böylesi doldu
Satırların arasına kac beni bogdun
Kac gece yatamadan uykuya daldım
Hep aynı günah beni korkuya saldı
Yazıyorum inadına yine sana dair
Yarım kalır mutluluk dibe vurur ani
Zaman yalancı dost,ömür misafir
Bugün yasarsam üç beş günü mahir
Yakın değilim bana soramadım halim
Akıl fikir karısık elim sana aciz
Gurur yere serilip akıl sana kandı
Atesine yak beni külü bana kalsın
Yeşil:
Nisanda yağmur kokan bir sabaha aldanış,
Kasım serpilince göze masum gelir yalvarış.
Aşkın uçup gitmiş bende kalıp ‘Yeşil'e döndüm,
Ne istersin bu sabah vakti gözlerimden sen kadın ?
Gelmiş olsa bile kapına kadar yaralı kış ,
Her garipse ayak izinde ay ışığında bir nakış .
Sürüklenirsin denize doğru boğulmaktan yok kaçış.
Bir yanış içimde var, içimde senden kalan son bakış.
Çıkmam artık bu sular altında ben varım,
Sana doğru uzanır inan yağmur kokan her anım.
Sol yanımda, bir yanımda bende yoksun kal yanımda,
Kardanadamın mazisinde tertemizken yazarım.
Sen yanımda varsın, yarında varsın.
Ne kadar eski düşman varsa bırak yanıma varsın.
Sar bu hain nefsi duman olup aklımızda yansın,
Ecel kanıma işlemeli bir KardanAdam yazsın