Yulduz Usmanova - Mutlu Günlerden Kalma

Sus hiçbir şey söyleme, sende kalsın vedalar
Ses çıkarmadan git, korkmasın hiç anılar
Küs kalbim sevmeye, hain olmuş insanlar
Yetelim mi biz bize, artık olduğu kadar

Boynu bükük güllerin, bende eksik günlerin
Yaşanmamış yılların var şimdiden özledim

Tek bir resmin var bende mutlu günlerden kalma
Ne güzel gülmüşsün öyle bendeki son hatıra

O aldığın ilk kolye boynumda yas tutmakta
O kadar çok şey var ki bitmiyor unutmakla
Ay geceye küskün acıma saygısından
Rüzgâr bile esmiyor bütün şehir susmakta