Yusuf Hayaloğlu - Sen Ve Ben

herkes dört gözle tatili beklerdi
bense okulların açılmasını
çünkü seni görmek vardı koridorlarda
ve bana güleceği günü beklemek.

ben okul bahçesindeki ağaca, baş harflerimizi
sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın
ben sırama isimlerimizi
sen kalbime ilk aşkı yazmıştın.

senden sonra sana yazdığım şiirlerden
haberin bile yok
ve yağmur yüzüme vuruyor
ve soğuk.

okuldan sonra
her dolma kalem, her lacivert kravat
her beyaz gömlek ve yakalık
ve her 12 aralık
sen gelirsin aklıma
çocukluk işte, belki de ilk AŞK
belki de ilk delilik.

seversin demiştin ya hani bundan sonrada
inan ki o kadar kimseyi sevemedim
ve o iki kelimeyi senden sonra kimseye
ama kimseye söyleyemedim.
belki hiç olmadın benim için
belki de azdın
ama olsun
ben hep sana şiirler yazdım.

ceketimi ve kravatımı saklıyorum hâlâ
birinin üzerinde tebeşir
birinin üzerinde ayran lekesi
ve SENİ SEVİYORUM HÂLÂ
elmayı da, havayı da, suyu da

ve bilmeni istemiyorum hâlâ
sana şiirler yazdığımı
ve bilmeni istemiyorum bütün bunları
çünkü her şey böyleyken güzel
en dokunulmamış,en yaşanmamış
ve ne tadılmamış haliyle.
bir sahilde el ele dolaşılmamış
ve bir kafede çay içilmemiş haliyle
her şey
böyleyken güzel belki de

ama sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın
ben aşkına tutulmuş bir deli candım
sen gönlüme sevdanın adını yazdın
ben aşkına tutulmuş seni ararım.
SENİ SEVİYORUM