Yusuf Yardımcı - Nefes

Ben,üşüyen sözlerin sahibi,

Sen,hep sığ kalan yüklemlerin öznesi...
Solgun görünüyor artık nefeslerimin,
Ah sevdiğim beni terkedişi...
Hayat savurup ayırsa da bizi,
Hayaline yumak yaptım o güzel sevgini,
Zifiri karanlıkta kanatarak yüreğimi,
Meçhuli de işledim anarak ismini...


İçime çektiğim, her nefesimi,
Senin kadar özlemeyi ,
O kadar çok istedim ki...
Ah bir kere seni, sende sevmeyi,
O kadar çok diledim ki...
Ben ,üşüyen gecelerin sahibi,
Sen, hep uzak duran gecemin şafak vakti,
Yorgun düşüyor attığım her adım...
Verecek misin bana ah ellerini,
Soracak mısın peki iki nefes arasında ki
Büyüyen sevgimi,sevginin en güzeli...
Ve ben her seferinde eksik kelimelerimle,
Bir gün tutacak mıyım o ellerini...


İçime çektiğim, her nefesimi,
Senin kadar özlemeyi ,
O kadar çok istedim ki...
Ah bir kere seni, sende sevmeyi,
O kadar çok diledim ki...