Geceler hep böyle yalniz mi geçecek
Sessiz çiğliklar bilmem ne zaman dinecek
Saplanmiş hançeri içimden kim tutup çekecek
Kördüğüm kanadim uçamam. Düğümü kim çözecek
Karanlik çöküyor penceresiz, dağinik odama
Yalnizluk büyüyor belkide artik dönmüyor dünya
Yalnizim çok yalnizim
Geceler hep böyle yalniz mi geçecek
Sessiz çiğliklar bilmem ne zaman dinecek
Yikilmaz duvarlar örülü etrafimda nefes alamam
Bir aynam bile yok istesemde kendime bakamam
Yalnizim çok yalnizim