Zeus Kabadayı - Karanfil

Öldüğün günden beri değiştim atamadım hiç bi eşyanı kabul etmek zor bılıomusun kadın
Unutamıyorum kahkanı
Senın elınde buyudum ben eve her girişimde kokun gelio burnuma aklım erdiğinde seni tanıttılar babanen oğlum koş dediler
Gene burda olsanda koşssam ya sana
Yüzümü sevip benim annnem desen
Oyunlar oynasak beraber bana kızsan bagarsan yınede sevsen
Çok erken kaybettim seni be kadın
Avuclarımda verdın son nefesını
Gözlerime bakışın hala aklımda
Kabul edemıyorum terk edişini
Dedeme sen öldüğünde taş kalplisin dedik
Oda döndü ve sinirli sinirli baktı
Ve dediki ben bu günleri görüceğime şu hastane başıma yıkılsaydı altında kalsaydım da bu gunler gormeseydım dedi.
Dedem iyi bende iyiyim ama seni çok özlüyoruz
Seni seviyorum karanfil…