Zülfü Livaneli - Bilmem Şu Feleğin

Bilmem bu feleğin bende nesi var
Her gittiğim yerde yar ister benden
Sanki benim mor sümbüllü bağım var
Zemheri ayında gül ister benden"
...
Hem ironi hem şikayet var ama halinden de memnun görünüyor söyleyen. mor sümbüllü bağım yok ama olabilir de, bulurum da stesem, yaratırım. zemheri ayında benden gül istiyor felek. neden başkasından istemiyor? çünkü ben istesem zemheri ayında cemreler düşürürüm, güller devşiririm...
her gittiği yerden yar istenmesi olayı da ayrıca irdelenmeye değer. neden senden benden değil de ondan isteniyor? hı? neden? demek ki feleğin bi bildiği var...
....

Yoruldum da yol üstüne oturdum
Güzeller başıma derilsin diye
Gittim padişahtan ferman getirdim
Herkez sevdiğine sarılsın diye"
....
Yorulursam öyle yalnız başıma yorulmam ben diyoruz. yalnız yalnız yorulmadığım gibi, velev ki dinlenmek istesem; gene yalnız yalnız dinlenmem ben. güzelleri toplar etrafıma öyle dinlenirim. her yorulduğum mahalde, bi dinlendirici "güzeller kadrosu" bulundururum.
ayrıca, padişahten ferman getirmek, yetkili makamlardan izin almak ve bunu haykırmak, vuslata eremeyen bir aşığın "artık bıçak kemiğe dayandı mı ben bunu da yaparım" çığılığıdır. dosta düşmana duyurur:
ben sarılıyorum. işime taş koyanı yakarım. hadi siz de sarılın bakiiim sevdiğinize... ne duruyorsunuz?
....

Evlerinin önü zeytin ağacı
Dökülmüş yaprağı kalmış siyeci
Eğer senin gönlün bende yok ise
Sen bana kardeş de, ben sana bacı
.....

Aha burda olmadı işte.
sen feleğe şikayette bulun, sonra bu yetmesin, git fermanlar getir, herkes sevdiğine sarılacak de, müjdeler ver.
neden çıktı şimdi bu korku? hani reddedilirsem, ola ki yanılırsam, efendilik bende kalsın hesabı... bu olmadı işte. delikanlılık, işte tam da burada, sonuna kadar gitmeyi gerektiriyor. yok öyle bacı-kardeş ayakları. sevdim mi tam severim diyecek üstüne üstüne gideceksin ki; söz vücut bulsun değil mi ama?